تاثیر بزاق دهان در عفونت های دهانی

در مقاله جداگانه به تعریف بزاق دهان، اجزای تشکیل دهنده آن و فیزیولوژی آن پرداخته ایم در این تحقیق به تاثیر بزاق دهان در تشخیص به موقع از دو عفونت دهانی مهم شامل:

پوسیدگی دندانی و نتیت که نقش چشمگیری در سلامت فرد و کیفیت زندگی افراد داشته است می پردازیم.

به طورکلی، دندانپزشکان در جستجوی یک ابزار تشخیصی مناسب هستند که ترجیحاً غیرتهاجمی باشد تا اینکه بتوانند شناسایی پوسیدگی، وضعیت بیماری های نتال و پایش پاسخ به درمان بیماران و تخمین درجه حساسیت افراد به پیشرفت بیماری های احتمالی آینده دندانی و سرطان های دهانی را تعیین کنند.

 نقش بزاق دهان در پوسیدگی های دندانی

بزاق حاوی مکانیسم های بافری اختصاصی مانند بی کربنات، فسفات و بعضی سیستم های پروتئینی است که نه تنها اثر بافری دارند بلکه یک شرایط ایده آل را فراهم می کنند تا اینکه ترکیبات باکتریایی خاص که نیاز به PH پایین برای بقا دارند، حذف شوند.

بافر اسیدکربنیک بی کربنات زمانی که میزان جریان بزاقی افزایش می یابد، عمل میکند.

بافر فسفات زمانی که جریان بزاقی بسیار کم است نقش بسیار مهمی ایفا میکند.

در PH بالاتر از ۶، بزاق با توجه به هیدروکسی آپاتیت به بالاترین حد اشباع از فسفات می رسد.

زمانی که PH به کمتر از میزان بحرانی (۵/۵) افت می کند، هیدروکسی آپاتیت شروع به حل شدن کرده و فسفات ها را به منظور تلاش برای برگردندان PH بالانس، آزاد می کند.

در آنالیز نهایی این مسئله به محتوای یون کلسیم و فسفات محیط اطراف وابسته است.

تلاش برای برگرداندن اغلب دهان در معرض غذاهایی است که PH  آن ها پایین تر از PH بزاق است و می تواند منجر به حل کردن مینای دندان (فرسودگی شیمیایی) شود.

تحت این شرایط، مکانیسم بافری وارد عمل میشود تا اینکه در سریعترین زمان ممکن  PH را نرمال کند.

ظرفیت کم آن در بافری کردن یک عامل خطر برای پوسیدگی دندانی می باشد و نشان دهنده ترشح بزاقی کم می باشد.

ارتباط بزاق دهان و بیماریهای دهانی

در ابتدا، تشخیص های بزاقی، جهت پایش بیماریهای دهانی مانند بیماریهای نتال و ارزیابی پوسیدگی های دندانی گسترش پیدا کرد.

ترکیب و ساختمان دندان ها، خصوصیات مورفولوژیک آن ها، کمیّت و کیفیّت بزاق در ایجاد پوسیدگی، حائز اهمیت هستند.

دندان هایی که شیارهای عمیق تر و برجستگی های بزرگتری دارند به علت احتمال بیشتر تجمع مواد غذایی، نسبت به پوسیدگی حساس ترند.

در عفونتهای دهانی از جمله نتیت بسته به مرحله بیماری و بسته به آسیب ایجادشده در دهان می توانیم به جستجوی بیومارکرهای متفاوت با منشأ متفاوتی بپردازیم تا ما را در تشخیص و پیش آگهی به موقع یاری کنند.

در موردپوسیدگی های دندانی نیز اینگونه است، جستجوی پروتئینها و DNA های مربوط به باکتری های دخیل در ایجاد پوسیدگی های دندانی و تشخیص آن در مراحل اولیه می تواند در پیشگیری از درگیریهای بعدی مؤثر باشد.

 

بیومارکرها، مولکولهای خاصى هستند که در درون بدن وجود داشته و به سبب ویژگیهای منحصربه فردشان میتوان از آنها با استفاده از سنجشهای فارماکولوژیکال یا فیزیولوژیکال به عنوان ابزارى براى پیشگویى یک عارضه، اندازه گیرى مراحل پیشرفت بیمارى و اثرات درمان استفاده کرد.

کلینیک دندانپزشکی فوق تخصص ایمپلنت پردیس بزاق ,دهانی ,دهان ,فسفات ,بافری ,دندانی ,بزاق دهان ,بیماریهای دهانی ,عفونتهای دهانی ,تلاش برای ,هیدروکسی آپاتیت منبع